زنان البرز حافظان هنر قالیبافی در ایران
یک کارآفرین قالیبافی در البرز گفت: قالیبافی یک حرفه نیست، بلکه بخشی از زندگی و فرهنگ زنان ایران است.
به گزارش اختصاصی خبرنگار گروه فرهنگی شبکه خبری تحلیلی «تیتر۱»، این روزها یک بانوی کارآفرین در محمدشهر علاوه بر نقشآفرینی در عرصه قالیبافی، نقش مادری و همسری را در خانه ایفا میکند و توانسته با احداث کارگاههای کوچک زنان را به اشتغالزایی برساند.
خودش را اینگونه معرفی میکند:
من مریم قربانزاده هستم، متولد پانزدهم دی ۱۳۶۵، اهل رشت و ساکن محمدشهر کرج. تحصیلاتم دیپلم است و از سال ۱۳۸۳ ازدواج کردهام. سالهاست در حوزه قالیبافی، کارآفرینی و آموزش فعالیت دارم و با ایجاد کارگاههای کوچک برای زنان و دختران علاقهمند اشتغالزایی کردهام.
علاقه من به فرش و هنر اصیل ایرانی از کودکی شکل گرفت. زیبایی طرحها و سنتهای فرشبافی همیشه برایم الهامبخش بود و همین علاقه باعث شد مسیر حرفهایام را در قالیبافی ادامه دهم. امروز بخش مهمی از فعالیتم در حوزه بافت فرشهای سالاری، هریس تاجری و تابلوفرشهای نفیس با رجشمار ۵۰ و ۶۰ است.
مهمترین چالشها یک زن سرپرست خانوار چیست؟
بیتردید بزرگترین چالشها، مدیریت همزمان مسئولیتهای سنگین خانوادگی و تأمین هزینههای زندگی است. زن سرپرست خانوار بودن یعنی هم مادر باشی، هم نانآور و هم پشتیبان. این مسئولیت بزرگ گاهی با مشکلات اقتصادی، کمبود حمایت و فشارهای روحی همراه میشود، اما تلاش وامید همیشه مرا سرپا نگه داشته است.
چه چیزی شما را امیدوار نگه میدارد؟
علاقه عمیق به هنر فرش ایرانی، نیاز برای تأمین آینده فرزندانم و آرامشی که از خلق هر اثر میگیرم، سه نیروی اصلی تداوم راه من هستند. وقتی میبینم هنری که با عشق میبافم میتواند به دست کسی برسد که آن را میپسندد یا وقتی شاگردانم با این هنر مسیر زندگی خود را پیدا میکنند، انرژی میگیرم و به ادامه راه دلگرم میشوم.
از تکنیکها و سبک کاری خود بگویید:
کار من ترکیبی از سنت و تکنیکهای روز است. در بافت، هم از نقشههای اصیل و قدیمی الهام میگیرم، هم از طرحهای کامپیوتری مدرن استفاده میکنم. بافت فرشهای ظریف با رجشمار بالا، دقت و ظرأفت زیادی میطلبد و همین باعث میشود هر اثر من کیفیت و شخصیت خاص خودش را داشته باشد.
چه موضوعاتی بیشتر در آثارتان جلوه دارد؟
طرحهای اصیل ایرانی، نقوش سنتی، شاهکارهای هریس و سالاری، و همچنین تابلوفرشهای کلاسیک و مذهبی. هر نقشه برای من روایت یک داستان است؛ داستان فرهنگ، زیبایی، ریشه و اصالت ایرانی.
قالیبافی چگونه هویت فرهنگی یک زن را نشان میدهد؟
قالیبافی در ایران فقط یک حرفه نیست، بخشی از زندگی و فرهنگ ماست. زنان، اصلیترین حافظان این هنر بودهاند و هستند. در هر گرهای که به دار قالی میزنند، هم فرهنگ منتقل میشود، هم خلاقیت. فرش قشقایی یا طرح گلدار کاشان فقط یک کالا نیست، امضای فرهنگی یک زن ایرانی است که قرنها آن را زنده نگه داشته است.
ادامه فعالیت هنری در کنار مسئولیتهای خانوادگی چه تأثیری بر زندگی شما داشته است؟
این هنر من را توانمندتر کرده است، توانمندی زنان یعنی قدرت انتخاب، تصمیمگیری و اثرگذاری بر جامعه، قالیبافی به من آرامش، اعتمادبه نفس و توان ادامه مسیر زندگی را داده است و در عین حال کمک کرده بتوانم برای فرزندانم تکیهگاهی محکم باشم.
نقش زنان هنرمند را چگونه تعریف میکنید؟
شعار امسال «بانوی ایرانی؛ مظهر نجابت، الگوی مقاومت» کاملاً درست و الهامبخش است. زن ایرانی امروز در عرصههای فرهنگی، هنری، رسانهای و حتی جنگ شناختی نقش خط مقدم دارد. زنان ما پاسداران فرهنگ و هویتاند و هنر آنها بخشی از مقاومت فرهنگی کشور است.
آیا تجربه مادر بودن الهامبخش آثار شما بوده است؟
بله، بسیار. مقام مادر و الگوگیری از شخصیت قدسی حضرت زهرا (س) در ذهن من همیشه جریان داشته است. نقش زن در خانواده و مهر مادری در بسیاری از طرحها و انتخابهای هنریام نقش پررنگی دارد.
چه توصیهای به زنان و مادران هنرمند دارید؟
هنر، آرامشبخشترین مسیر برای یک زن است. هنر باعث میشود زن بتواند با تمرکز، صبر و حس خوب زندگی را پیش ببرد. به زنان میگویم:
اگر به هنر علاقه دارید، حتماً ادامه دهید؛ زیرا هم آرامش میآورد، هم هویت میسازد، هم میتواند منبع درآمد باشد.
دوست دارید در آینده چه دستاوردهایی داشته باشید؟
آرزوی من این است که بتوانم هنر اصیل قالیبافی را بیشتر معرفی کنم، شاگردان بیشتری تربیت کنم و آثار نفیستری خلق کنم. هنر قالیبافی سرمایه فرهنگی ایران است و دوست دارم سهمی هرچند کوچک در حفظ آن داشته باشم.
چه حمایتهایی از نهادهای فرهنگی یا اجتماعی میتواند مسیر شما را آسانتر کند؟
بزرگترین نیاز ما معرفی آثار به بازارهای بزرگتر، حمایت در فروش و ایجاد فرصتهای نمایشگاهی است. اگر نهادها در معرفی هنرمندان به بازارهای کشوری و بینالمللی نقش فعالتری داشته باشند، بسیاری از مشکلات حل میشود.
پیام شما به جوانان علاقهمند به هنر چیست؟
قدر هنر ایرانی را بدانید. این هنر هویت ماست. اگر جوانان به صنایعدستی و هنرهای اصیل توجه کنند، این گنجینه ارزشمند همچنان زنده میماند و میتواند آینده شغلی و فرهنگی آنها را بسازد.
اگر نکتهای باقی مانده، بفرمایید:
در پایان از همه زنانی که با وجود سختیهاایستادگی میکنند، قدردانی میکنم. امیدوارم هنر ایرانی همیشه زنده بماند و نسل جوان آن را با عشق ادامه دهد.
الهه ملاحسینی _ تیتر یک
انتهای خبر/
